مفاهیم اساسی فرآیند خشک کردن صنایع غذایی استاندارد سفارشی

مفاهیم اساسی فرآیند خشک کردن صنایع غذایی

روش های مختلف فرآوری برای نگهداری واحدهای فرآوری مواد غذایی مانند انجماد، کنسرو کردن، نگهداری در شربت، تابش مواد غذایی، نمک زدن، بسته بندی خلاء، آبگیری یا خشک کردن وجود دارد.

خشک کردن به معنای حذف مایع از مایع / نیمه جامد / جامد برای تولید محصول جامد توسط انرژی حرارتی ورودی است که باعث تغییر فاز می شود.گاهی اوقات رطوبت جامد را با فرآیند تصعید به بخار تبدیل می کند.برای مثال خشک کردن انجمادی با اعمال گرما.

فرآیند خشک کردن مورد نیاز برای اهداف ذخیره سازی و نگهداری، کاهش هزینه حمل و نقل و غیره.

خشک کردن یک فرآیند حرارتی پیچیده است.خشک شدن با تامین گرما به ماده اولیه مرطوب به شکل تبخیر مایع رخ می دهد.

انرژی ورودی ممکن است با موارد زیر تامین شود

رسانایی (خشک کن های تماسی یا غیر مستقیم)

همرفت (خشک کن مستقیم)

تابش (قرار دادن مواد مرطوب در میدان الکترومغناطیسی فرکانس رادیویی یا در مایکروویو)

میدان های مایکروویو و فرکانس رادیویی

ترکیبی از روش های فوق

خروجی رطوبت از راه های زیر خارج می شود

انتشار بخار

انتشار مایع

انتشار سطحی

جریان مویرگی (نفوذ پذیری)

جریان پوازی

ترکیبی از بالا

اکثر خشک کن ها از نوع همرفتی با گازهای احتراق مستقیم یا هوای گرم به عنوان محیط خشک کن هستند زیرا آب رایج ترین حلالی است که در خشک کن ها حذف می شود.

خشک کن های مستقیم (همرفت): محیط خشک کن مستقیماً با موادی که قرار است خشک شوند تماس می گیرد و رطوبت تبخیر شده را حمل می کند.

خشک کن های غیر مستقیم (تماسی یا هدایتی)

دوره اولیه

در این مرحله اول گرمای محسوس به محصول و رطوبت موجود منتقل می شود.در این مدت رطوبت عمدتاً آزاد که با سرعت تبخیر حذف می شود به طور چشمگیری افزایش می یابد.

دوره نرخ ثابت

در این مرحله دوم زمانی که رطوبت آزاد در سطوح وجود دارد و سرعت تبخیر با کاهش رطوبت بسیار کم تغییر می کند.در این دوره تبخیر با سرعت ثابتی انجام می شود.

دوره کاهش نرخ

در فاز سوم مهاجرت رطوبت از میان‌فصل‌های داخلی هر ذره به سطح بیرونی به عامل محدودکننده‌ای تبدیل می‌شود که سرعت خشک شدن را کاهش می‌دهد.لایه رطوبت خسته می شود و تبخیر به دلیل کاهش سطح سطح کاهش می یابد.