ماشین خشک کن چرخشی با سرعت بالا برای خشک کردن شکر

نحوه استفاده از خشک کن چرخشی Hengyang برای خشک کردن شکر

شکر یک محصول رایج است که در آشپزخانه های سراسر جهان یافت می شود.شکر تجاری امروزی از ظاهر آشنا تا طعم بی نظیرش به راحتی قابل تشخیص است.اما حتی یک ماده اصلی به اندازه شکر نیاز به پردازش زیادی دارد تا محصول نهایی ثابتی ایجاد شود.یکی از مراحل اساسی در فرآوری شکر، استفاده از خشک کن شکر است.خشک کردن به طور سنتی با استفاده از تجهیزات درجه بالا، به طور معمول یک خشک کن چرخشی، به منظور تولید یک محصول ثابت و با کیفیت بدون توده و تغییر رنگ انجام می شود.

زمانی شروع شد که ما اولین خشک کن های درام چرخشی تفاله چغندر را عرضه کردیم.کمی بعد اولین خشک کن شکر کریستالی، درام خشک کن چرخشی را نصب کردیم.در طول سال‌ها، ما ده‌ها تجربه در زمینه نیشکر و چغندرقند به دست آوردیم که مشتریان و ما هنوز از آن سود می‌برند.

مکانیسم خشک کردن شکر

رطوبت قند به دو دلیل اصلی باید کاهش یابد.

قند تخلیه شده از دستگاه سانتریفیوژ دارای رطوبت 0.1٪ - 0.4٪ و 60-80 است.ºسیدرجه حرارت.این قند رطوبت برای کیسه بندی مناسب نیست زیرا کریستال قند با یکدیگر پیوند ایجاد می کند و منجر به تشکیل توده می شود.

ثانیاً درصد رطوبت قند بیشتر باشد، رشد ارگانیسم های میکروبی بیشتر می شود که منجر به خراب شدن قند (از دست دادن قند یا تشکیل رنگ) می شود.

به دلایل فوق، شکر باید تا حد ایمن خشک شود، یعنی تا 0.04 درصد رطوبت به دلیل بهبود خواص جابجایی شکر و جلوگیری از ایجاد توده در طول نگهداری.

شکر از سانتریفیوژ خارج می شود که حاوی آب به دو صورت است

رطوبت ذاتی:

آب در ساختار بلوری مسدود شده است.مشخص نیست که آیا این آب به شکل مشروب مسدود شده است یا از نظر شیمیایی به عنوان هیدرات ساکارز یا پلی ساکاریدهای هیدراته که بخشی از مجموعه ساکارز را تشکیل می دهند، متصل شده است.

این آب موجود در ساختار کریستالی است.تاکنون شواهدی در مورد مهاجرت این رطوبت به سطح کریستال وجود ندارد.

محتوای آب موجود را نمی توان اندازه گیری کرد زیرا استخراج آن از ساختار بلوری امکان پذیر نیست بنابراین ممکن است بی اثر در نظر گرفته شود.

رطوبت سطح:

آب روی سطح کریستال که به صورت یک فیلم شربت اشباع شده یا حتی در ابتدا کمتر اشباع شده با خلوص کمتر یا مساوی کریستال وجود دارد.

رطوبت سطحی آب روی سطح کریستال است و به عنوان رطوبت آزاد نیز شناخته می شود.خشک کردن معمولی به از بین بردن رطوبت آزاد + رطوبت محدود کمک می کند.

رطوبت موجود در سطح کریستال که به راحتی تبخیر می شود به عنوان رطوبت آزاد شناخته می شود، در حالی که رطوبتی که با کریستال قند همراه است یا در زیر قند بی شکل به دام افتاده است به عنوان رطوبت محدود شناخته می شود.

آب به سطوح کریستال قند چسبیده و با خشک کردن تبخیری حذف می شود.

پس از فرآیند خشک کردن، محتوای کل آب شکر باید کمتر از 0.1٪ باشد که میزان آب سطحی آن 0.03٪ - 0.05٪ باشد و محتوای آب شامل 0.07٪ - 0.05٪ باشد.

محتوای کل آب: با اندازه گیری این مقدار، با استفاده از روش کارل فیشر با حلالی مانند فرمامید به عنوان حلال برای شکر، می توان میزان قند موجود را با تفریق تعیین کرد.

بنابراین سه مکانیسم در خشک کردن شکر رخ می دهد:

1) تبخیر رطوبت با نرخی که توسط اختلاف فشار بخار بین فیلم و هوای اطراف کنترل می شود.

2) انتشار مولکول های آب از طریق لایه سطحی که توسط گرادیان غلظت هدایت می شود.

3) کریستالیزاسیون مولکول های ساکارز در فیلم بر روی سطح کریستال یا به صورت شکر آمورف که فیلم را رقیق کرده و رطوبت بیشتری را برای حذف در دسترس قرار می دهد.

شکر پس از خشک شدن باید در دمای محیط (35 تا 40 درجه سانتیگراد) خنک شود به دلیل عقب افتادگی به شرح زیر

شکر داغ ماهیتی مرطوب دارد.اگر این شکر داغ مستقیماً کیسه ای شود، در حین عملیات سرد کردن، رطوبت جو را جذب کرده و گلوله تشکیل می دهد.

ثانیاً به دلیل دمای بالا سرعت واکنش ملانوئیدین به میزان قابل توجهی افزایش می یابد و قند ذخیره شده رنگ آن را به زرد کم رنگ تغییر می دهد و سپس ته مایل به سیاه ظاهر می شود.